Красиво живях. И опака. Лицева.
Високо живях. С непосилни мечти.
Обичана бях. И до лудост обичах.
С Бог си говорех нощем на ти.
Химери – химери! Понякога – тичинка.
Понякога трънче. Честно живях.
Светулка замръквах. Будех се птиче.
Молитва за святост. Клетва - за грях.
Животът – и той ме обичаше много –
със него си бяхме брат и сестра.
Близнак и близначка. Огън и огън.
Вечер и вечер. Зора и зора.
Него оставям след мен да допише
всичко на Господ – в забавен каданс.
Какво съм вдишвала и издишвала
в моя реален житейски романс.
СПАСКА ГАЦЕВА
Няма коментари:
Публикуване на коментар